Webhosting: grote namen zeggen niet alles en kleintjes ook niet…

Webhosting? Hou op! Zojuist een klant een factuurtje gestuurd voor een uurtje werk. Had eigenlijk voor een dagdeel moeten zijn. Dat laatste is echter niet de oorzaak dat ik me niet ‘senang’ voel over die factuur. Dat komt door de oorzaak van die halve dag werk. En dan wil ik verderop ook nog over Betty hebben.

De website mag duizende euro’s kosten, maar als het gaat om hosting wordt er beknibbeld op tientjes. Onbegrijpelijk, want hosting kan je website maken of breken…

De klant (laten we ‘m Jan noemen want dat tikt lekker makkelijk) nam een tijdje terug een hele rationele beslissing waar geen speld tussen te krijgen was. Voor je achtergrond: Jan is een serieuze ondernemer en doet ‘iets’ met geld. Geen pennypoeper die altijd uit is op korting maar een vent die kiest voor kwaliteit en daar (binnen grenzen) best iets meer voor wil betalen.

Dus toen Jan hosting nodig had, koos hij voor KPN. Bekende naam, stevige reputatie, een tech-bedrijf en van voldoende omvang om Jan’s website overeind te houden.

Zoals ik al zei: daar is geen speld tussen te krijgen. Al was KPN wel een beetje druistig met de kosten en de voorwaarden. Meer dan €100 per jaar en een contract voor maar liefst 3 jaar. Beetje veel voor een shared hosting account zonder toeters en bellen, maar goed, Jan slikte het als een grote vent in de wetenschap dat hij had gekozen voor stabiliteit zekerheid.

Aan Jan’s ondernemerskop 3 jaar lang geen zorgen over een futiliteit als hosting!

Jan vroeg me zijn bestaande WordPress website over te zetten naar zijn hagelnieuwe locatie bij KPN. Daar hebben we software voor. Het is een klusje van (meestal) niet meer dan 15 á 20 minuten.

En toen ging het mis. Een heel lang verhaal kort en goed: een WordPress site heeft een database nodig – MySQL. De meest recente versie van die software is 5.5.16, maar WordPress is niet veeleisend en is met 5.0.15 dik tevreden. En KPN? KPN draait versie 4.1.22. Die is 5 (vijf!) jaar oud. Dat is een mensenleven in tech-termen….

Eerst Jan gebeld. Die was verbaasd en volgens mij geloofde hij het eerst niet. Net zoals ik het niet direct geloofde toen ik het zag…

Toen KPN gebeld. De eerste handvol helpdeskmedewerkers hadden geen flauw idee wat een MySQL is. Nummer 5, 6 of 7 (ik weet het echt niet meer) bevestigde dat er inderdaad een 5 jaar oude versie op de nogal voor grof geld verkochte servers van KNP draait.

“Ja, ik denk wel dat we daar binnenkort wat aan gaan doen”.
“Nee, ik weet niet wanneer”.
“Nee, zeker niet op korte termijn”.
“Ja vervelend, dat ben ik met u eens”.

Uiteindelijk dik een halve dag mee bezig geweest. Uiteindelijk hebben we Jan’s website op onze server gezet. Na lang soebatten met KPN wist hij onder de laatste twee jaar hosting uit te komen. Niet onder dat eerste jaar. Dik 100 euro ‘down the drain’.

Grote namen zijn dus geen garantie voor een zorgeloos server-leven. Maar kleine ook niet.

Laten we haar Betty noemen. Betty doet iets met coaching en haar website is minimaal. Maar ja – hoe klein of groot je website ook is: zonder hosting kom je nergens. Dus kocht Betty voor €19 per jaar een pakketje bij een van de vele prijsvechters.

Dat had Betty niet moeten doen…

Opnieuw een lang verhaal kort: op de server waar de site van Betty stond, stonden nog honderden andere websites. Dat is normaal en hoeft (hoeft!) geen probleem te zijn. Maar als één van die honderden andere websites spam gaat versturen is het ineens wel een probleem. Door de spam werd het IP nummer van de server ‘ge-blacklist’. Dus niet alleen de website van de spammer, maar alle websites op die ‘shared server’. Dus ook die van Betty.

Wat dat betekent? Dat Google niet beter weet dat je niet bestaat…

Derde gevalletje. We noemen haar Mieke. Mieke is ICT-coördinator van een basisschool. Daar zijn de budgetten niet om over naar haar huis te schrijven, dus sloot de school – net als Betty – een contractje met een prijsvechter. Voor €24 euro per jaar was de website online.

Nou ja, website…. Pak ‘m beet 8 pagina’s. Meer was het niet.

Vorige jaar wilde de school beter zichtbaar zijn online. Het aantal leerlingen loopt terug en de ‘strijd om de leerling’ is begonnen. Die wordt deels online uitgevochten. Dus werd er een beetje budget vrij gemaakt. En of ik ze daarmee wilde helpen.

Derde lange verhaal extreem kort: de website van Mieke’s school bleek al bij de eerste de beste aanpassing tegen de grenzen van de server aan te lopen. Er kon domweg geen pagina meer bij. Bovendien bleek de beperking op de server er voor te zorgen dat de website stroperig traag was. Alsof je in 1993 met een 28K8 modem een beeldvullende foto op je scherm probeerde te toveren.

Gááp….

Moraal van het verhaal? Als je nou 2.000 euro of (veel) meer (plus tijd en energie) uitgeeft aan een website, beknibbel dan niet een paar tientjes op de hosting. Dat is de domste besparing die je kunt bedenken.

Ik ga hier geen advies geven welke host je moet kiezen. Want tussen de tijd dat je dit leest en ik het schreef kan er van alles zijn veranderd. Als je een up-to-date advies wilt, laat me dat dan weten vie het contactformulier.

Kostenindicatie? Voor 9 van de 10 zakelijke websites is een pakket van rond de €50 per jaar voldoende. Nou ja, behalve bij KPN dan 🙂

Over Carl Weenink

Stapte van 'sales' naar de journalistiek, werd 'ghostwriter', maakte bladen, verzeilde in de reclame, raakte verslaafd aan Direct Marketing en bundelde gaandeweg de ideale combinatie van commercie, content en marketing tot een solide fundament onder wat we 'online marketing' noemen. Meer >>"

Geef een antwoord